Onbeantwoord gebleven brieven aan Sjan Sanders (2)

November 2008. Marja weer naar Boxtel? Ik dacht 't niet!

Om te voorkomen dat Marja naar een afdeling van Jan Wier zou worden overgeplaatst of door haar moeder weer mee naar Boxtel zou worden gesleept (in nog depressieve toestand!), schreef ik op zondag 26 oktober een brief aan de psychiater van de PAAZ. 's Maandags de 27ste stuurde ik een kopie daarvan naar Sanders. Met een brief erbij.

Brief aan Sjan van der Pasch-Sanders – 27 oktober 2008

AANTEKENEN

Harrie Baken
Academielaan 152
5037 EW Tilburg
tel. 013 468 46 15
gsm 06 23 36 93 80
harriebaken@tekstbaken.nl

Tilburg, 27 oktober 2008

Mw. Sjan van der Pasch-Sanders
Geelders 2A
5283 VS Boxtel


Bijlagen: 1. afschrift van mijn brief aan dhr. Van Laarhoven, 2. kopie van mijn brief van 11 september (misschien ben je hem kwijtgeraakt)

Beste Sjan,

Vrijdagmiddag vertelde je me dat je 's morgens op de PAAZ van het Elisabeth was geweest. Als ik me het goed herinner, was je bedoeling daarvan: voorkomen dat Marja naar Jan Wier terug moet als ze niet langer op de PAAZ kan blijven. En dat Marja, indien ze de PAAZ zou moeten verlaten, maar gewoon naar huis moest. Je vroeg me terloops (en ja hoor: achteraf) of ik het daarmee eens was.

Ik antwoordde (ook hier geldt weer: als ik me het goed herinner) dat ik hetzelfde nastreefde, namelijk niet terug naar Jan Wier. Maar óók zei ik dat ik vond dat Marja dan (dus wanneer ze weg zou moeten van de PAAZ) niet 'zomaar' (dus te vroeg, niet voldoende hersteld) naar huis kan.

Even een tussendoortje over de term "naar huis". Als ik me niet vergis betekent dat: naar de Antoniusstraat 11, Tilburg. Maar ik kreeg de indruk dat je dat niet bedoelde. Dat is jammer, want in de Antoniusstraat is haar huis. Weet je nog? "Mijn huisje" noemt Marja het. Het is dáár waar jij en ik haar beloofden (getuige: mw. Busch) dat ze in haar eigen huisje zou mogen doodgaan. Weet je nog?

Terug naar het telefoongesprek van vrijdagmiddag. Je antwoordde op mijn bedenking tegen 'zomaar naar huis' met een opmerking over het niet verzorgd zijn van Marja op JWH3A in de nacht van dinsdag op woensdag en met de opmerking dat Henk (van JWH3A) niks wist van 'niet de deur uit mogen'.

Wat betreft de regeling van al dan niet de deur uit: ik heb begrepen van zowel de verpleegkundigen als Monique Stevens dat je zelf aanwezig was bij de afspraken daarover en dat duidelijk is gezegd dat, ook met al die afspraken, JWH3A een open afdeling is. Wat dat betreft verwijt ik trouwens mezelf dat ik er niet bij was en niet heb kunnen zeggen: dat soort afspraken met Marja zijn, als ze psychotisch is, van geen enkele waarde.)

Maar eigenlijk is dat allemaal volkomen onbelangrijk, want allebei je opmerkingen doen helemaal niet ter zake bij de vraag waar Marja over pakweg een week zal zijn, of, beter gezegd: het beste zou kunnen zijn. Want 3A komt, als open afdeling, toch sowieso niet meer in aanmerking? Kortom: je gebruikt argumenten die helemaal geen argumenten zijn. Zijn ze een soort rookgordijn om je dwingelandij te maskeren?

Wat van belang is voor het antwoord op de vraag waar Marja over een tijdje zal zijn, is (in de huidige omstandigheden) enkel en alleen of Marja hersteld zal zijn van haar depressie – met psychotische kenmerken, zelfmoordplannen, paranoia en alles.

Samengevat is mijn mening daarom als volgt.

1. Marja is het beste af op de PAAZ van het Elisabeth. Ze kan er niet tussenuit, het is er rustig en, voor zover ik kan beoordelen, voor de rest ook prima. Volgens mij heeft ze daar de meeste kans op snel herstel.

2. We moeten ons uiterste best doen ervoor te zorgen dat de PAAZ en de GGZ een uitzondering maken op hun onderlinge afspraken, en dat men Marja dus niet naar de gesloten afdeling van Jan Wier stuurt wegens die 'interne regelingen'.

3. Marja mag niet weg van een gesloten afdeling (welke dan ook) tot de depressie (etc.) over is. Dus, voor de duidelijkheid, ook niet van een gesloten afdeling van Jan Wier, mochten we punt 2. niet voor elkaar krijgen.

Zolang de omstandigheden niet wezenlijk veranderen, blijf ik bij deze mening. Dus… niet om dit stompzinnige oorlogje van je te winnen, maar in het belang van Marja zal ik ervoor zorgen dat jij niet als een kloek zonder kop Marja naar Boxtel sleept terwijl ze nog depressief is. Niks vijver, terpentine of touw.

Toen ik je zondagmorgen belde, herhaalde ik dat ik het niet eens ben met een te vroeg ontslag van Marja. Je beet me toe: "Dat moet je zelf weten!" Hm. Dat belooft niet veel goeds. Mocht je streken gaan uithalen, dan sleep ik je voor de rechter. (Misschien wel handig: kan ik meteen eisen dat je me alle pagina's teruggeeft die je rond 10 juli uit mijn schrift hebt gescheurd en hebt ontvreemd.)

Ik hoop natuurlijk dat ik antwoord van je krijg, en dat je dan tegelijk ook mijn brief van 11 september beantwoordt. Daarop wacht ik namelijk al anderhalve maand.

Groeten,

Harrie

De brief is ook beschikbaar als pdf [35 Kb, gaat open in nieuw venster of tab. Downloaden: rechtsklikken en 'opslaan als']

Het antwoord van Sanders

Geen.

Marja blijft op de PAAZ

Een dag eerder schreef ik een brief aan de PAAZ-Elisabeth met een ware smeekbede om Marja dáár te houden zolang ze niet uit haar depressie was. Welke invloed die brief heeft gehad, weet ik niet. Maar in ieder geval: Marja mocht blijven.

Van alle brieven aan Sanders die onbeantwoord zijn gebleven, maak ik "open brieven".