Ik ben niet bang om dood te gaan. Ik vind het wél jammer.
Voor korte tochtjes fietsten Marja en ik vaak naar een aspergeveld in Klein Tilburg, bij de Gilzerbaan. 'n Aspergeveld is 'n aspergeveld, maar voor Marja en mij werd het op den duur een bijzonder veld.
We vonden het een fotogeniek veld, vooral door de lange rechte bedden met hun regelmaat en herhaling. De bekleding van die bedden - plastic folie met een witte en een zwarte kant - benadrukt de herhaling en geeft soms een merkwaardig effect. Bijvoorbeeld wanneer de teler de witte kant van de folie boven heeft gelegd. Bij een bepaalde lichtval denk je een sneeuwvlakte te zien - midden in de zomer.
Melodie d'amour perdue
Polyfone lijnen glijden
flinsterend door het licht
Een perpetuum mobile
tot ijl gezang verdicht.
Ritueel gefluister
dat licht en traag verklinkt
tot het zwijgend neerzijgt
in 't ziltig nat verdrinkt.
Irma Boers, mei 2009
Niet alleen van het aspergeveld maakten we foto's, maar ook van de omgeving. Het landschap met Westpoint aan de horizon. Het perceel ernaast (noord-westelijk) met om de paar maanden een ander gewas. Mais, gras, peultjes, voederbieten. Ook heel geschikt om te fotograferen waren de spullen aan de rand van het veld. Pallets, roestige buizen, en enorme rollen zwart-wit plastic. En natuurlijk de wilde flora, die is er geweldig. Zuring, schapenzuring, schijfkamille, reukeloze kamille, echte kamille, boerenwormkruid, avondkoekoeksbloem. Enzovoort! Het aspergeveld zelf kun je monocultuur noemen, maar eromheen groeien massa's wilde planten. Dus bleef het niet bij fotograferen en ik verveelde Marja menigmaal met mijn favoriete quiz: "Hoe heet deze plant, Van der Pasch?" De laatste jaren kon ik Marja niet veel meer wijs maken en steeds vaker pakte ze me terug door feilloos planten aan te wijzen die ik niet kende: "En welke plant is dit dan, Bakemuts?"
De foto's zijn geschikt voor beeldscherm, ongeschikt voor afdrukken. Heb je graag een of meer originele bestanden, laat het dan weten via harrie@harriebaken.nl of via het reactieformulier.
Bij elke inspectie van ons veld namen we een paar foto's vanuit een vast punt, namelijk een weipaaltje waarin ik een grote kerf had gemaakt. Alle series hieronder beginnen met een opname met dat weipaaltje als standpunt. Na verloop van tijd hadden we een grote verzameling aspergevelden: steeds hetzelfde - altijd anders. En natuurlijk heette het al gauw "ons aspergeveld".
Op 17 april 2006 maakten we voor 't eerst foto's van het veld. Ze waren niet veel soeps, denk ik. Het ziet ernaar uit dat er slechts eentje van bewaard is gebleven.
Let op! De eigenlijke foto's zitten 'onder' de kleine afbeeldingen. Activeer ze met muis of toetsenbord. De foto's bij elke datum vormen samen een diashow/slideshow.